Cajas a la deriva

E7.2 kolektiboaren jatorrizko ideia.

José Miguel de Prada Poolek Iruñeko 72ko Topaketetarako diseinatutako Cúpulas Neumáticas-ekin gertatu zen bezala, kalea arterako espazio berriak bilatzeko erabiltzearen elementu bisual eta praktikoak dira E7.2-ren Cajas a la Deriva. Kupulak agertokiak partekatzeko, ikuslea inplikatzeko edo plastikoa eta soinukoa nahasteko saiakera izan ziren bezala, handik 50 urtera, noraezean doazen kaxak ez dira kupula pneumatikoak omentzeko edo erreproduzitzeko saiakerak, baizik eta haien kontzeptua gainditzeko eta egungo praxira ikuspegi horretatik hurbiltzeko saioak, nahiz eta kontzeptu horietako batzuek asaldatzen eta galderak egiten jarraitu.

E7.2 kolektiboak ez ditu planteatzen Cajas a la Deriva kaleko beste espazio bat balitz bezala, baizik eta gertaera artistiko gisa berez, eboluzionatu eta ikusleen esku jartzen den gertaera gisa.  Cajas a la Derivak bost ardatz tematiko ditu, Iruñeko 72-22 Topaketetatik eratorriak:

1.- Teknologiari, naturari eta irudiari buruz 

2.- Minari, indarkeriari eta generoari buruz

3.- Hitzari, entzumenari eta sorkuntzari buruz

4.- Gorrotoari, politikari eta arrazoiari buruz

5.- Arteari, musikari eta batasunari buruz.

Kaxak hiriko toki ikusgarri batean jartzen dira: Gazteluko plazan. Barruan, gizarteak maneiatzen dituen egungo galderak mundu artistikora (musika, arte plastikoak, antzerkia, dantza, etab.) bihurtutako elementu eta kontzeptuek bidaiatzen dute (bost ardatz tematikoetan adierazten dira).

Proiektuaren ekimena E7.2 kolektiboarena da, eta topaketaren diseinuan partaide guzti-guztiek hartu dute parte. Cajas a la Deriva José Berruetaren lanaren parte da, diseinatzaile eta sortzaile gisa.