Orri bueltarik gabeko literatura da garenaz, sarri oroimenaren eta bilakaeraren artean zatituta bizi den giza patuaz etengabe galdetzen duena. Fikzioa da sumatutako bihar baten oroitzapenaren eta azalpenaren oreka konplexu horretan ezartzen den elkargunea. Lehia horren fruitua derrigorrean erradikala da, existentzia biluzteko gai den bakarra.